© Rootsville.eu

The Rusty Zippers (B)
Americana - Blues
't Atrium (Pallieter Café) Herselt - 19-12-2024

reporter & photo credits: Freddie

info band: The Rusty Zippers
info club: 't Atrium

© Rootsville 2024


Het concertjaar 2024 loopt op zijn einde. Nog een paar te gaan en zo kunnen we ook niet weerstaan aan 'The Rusty Zippers' die al de derde keer de weg vonden vanuit het verre 'Vloanders' tot hier in 't Atrium (Pallieter Café) te Herselt. Met ons ook een deeltje Gevarenwinkel (waar hij ooit op het podium stond met band en dochter) samen met enkele muzikanten zoals David Ronaldo. Deze laatste zien we uiteraard terug op 24 januari tijdens de release party van zijn nieuw album 'Six Strings Preacher' in 'CC De Mena' te Rotselaar.

Het fotomateriaal zal verschijnen in het oudere zwart-wit en niet omdat 'Technicolor' niet werkt maar gewoon omdat er door de spots er een heuse 'Disco Inferno' ontstaat. Gelukkig is de klank dan weer goed. Op de affiche dus 'The Rusty Zippers' en dit duo bestaat uit de hardworking man 'Ed De Smul' en zijn uitstekende begeleider Tom De Poorter. Gisteren waren we nog te gast bij Little Kim van 'The Alley Apple Three' met haar 'A Christmas To Remember' (concert report) waar in die periode Tom de leverancier was van uitstekende 'Western Swing'. Binnenkort staat Tom hier terug met de Bluegrass formatie 'LENA'.

Deze 'The Rusty Zippers' stonden recent ook geboekt als voorprogramma bij de album release van 'A Murder In Mississippi' zowel in 'De Centrale' te Gent alsook in 'Kafka Oudaan' te Antwerpen. Sinds hun laatste aantreden hier in het toen nog 'Pallieter Café' is dit duo vergezeld van hun 2de album 'Wait! There's More!'.

Openen doen ze met 'Mim's' en dit is het verhaal over een restaurant in Louisiana en als daar he eten zo goed is als hun muziek hier rest er maar één ding en dat is allen daarheen. Het is gewoonweg opmerkelijk straf hoe de aangename klankkleur van Ed De Smul verenigd wordt met de skills van Tom De Poorter, is het nu op gitaar, mandoline of banjo.

Op de nummers als 'Foots On The Hill' en uit hun 2de album 'The Road' weet Tom De Poorter telkens voor een ander instrument te kiezen voor zover er maar snaren aan zitten. Juist een Cello ontbreekt er nog maar die zou volgens hem al in de 'pipeline' zitten. Op 'Guilty As Charged' kregen we zelfs twee pogingen te horen en zo ontstaat er een part 1 en 2. 't is LIVE hé!

Heerlijk luisteren naar hu gebrachte Americana en misschien is het door de geleverde kwaliteit van deze 'The Rusty Zippers' dat het hier zo aangenaam stil is in 't Atrium'. Stil maar ook met een noordpool feelin'. Het wordt een mix van hun beide albums met songs als 'No Place To Go' en 'Nobody Wrong' en zelfs de 'footbox' is optimaal afgesteld.

We laten hun 'Quarantine Girl' en 'Night Train' zo op ons afkomen en zo zouden we nog vergeten te drinken ook. Na 'Come On In' krijgen we een uitstekende Americana versie van 'All Along The Watchtower' van Jimi Hendrix en zelfs Vic als achterneef van de Jimi weet dit te waarderen. Deze versie is van de hand van Ed De Smul en tilt dit alles nog maar eens naar een hoger niveau, helaas wordt het concert nu onderbroken voor een rookpauze...

Al vlug wordt de draad hier terug opgenomen met nummers als 'Oh baby' en 'Bird on the Wire', maar zo zakken deze 'The Rusty Zippers' ook af richting zuiden met 'Junction Partner' dat reeds in 1951 werd opgenomen door blues singer James Wayne. De blues man die Texas blues en New Oleans nader tot elkaar bracht.

Na 'What Can I Tell You' worden we dan al even vlug de adem afgesneden met het prachtige gospelbluesje 'Nobody's Fault But Mine' van 'Blind Willie Johnson' en zo zitten we al vlug in 1927. Ik zie binnen 100 jaar geen Taylor Swift meer gezongen worden. We blijven in de uitstekende sfeer met klassiekers als 'House Of The Rising Sun' en Hank Williams zijn 'Jambalaya', dit in een eerdere Carpenters versie.

Met 'Love For Sale' en hun signature song 'Rusty Zipper Man' voelen we de bui al hangen dat het einde hier in 't Atrium' voorbij is. Volgt nog als allerlaatste uit hun laatste album 'If Smokin,' Doesn't Kill You' en dan is het boeken toe...of toch niet want 'Wait' There's More! met als bisnummer 'Hard Working Man'. Deze Ed De Smul en Tom De Poorter matchen als vuur en vlam, als twee trommelstokken en zelfs als Coca en Cola ;-). Wij hebben alvast genoten en kijken al uit wanneer ze nog eens terug op doorreis zijn.

den Hans in betere tijden...toen was het nog Halloween.